Türkiye’de en çok görülen hastalıklar ve görülme sıklıkları yazı dizisi-5-Şeker Hastalığı
Diyabet hastalığı veya daha bilinen adıyla şeker hastalığı, sık görülen kronik hastalıkların başında gelir. Türkiye’de en çok görülen hastalıklar ve görülme sıklıkları olarak %32,8’lik bir orana sahiptir. Tıbbi araştırmalar sonucunda tam sebebi bilinmemektedir. Ancak beslenme kaynaklı olduğu düşünülmektedir. Vücutta bir salgı bezi olan pankreasın tahribatı sonucunda meydana gelir. Pankreas, insülin hormonu salgılar ve bu hormon kandaki şekerin hücrelere taşınmasından sorumludur. Besinler sindirim sisteminde parçalanır ve açığa çıkan glikoz, bağırsaklardan emilir. Kan dolaşımına giren şeker, hücrelerde enerji yakıtı olarak kullanılır. Kandaki şeker hücrelere taşınamaz ise şeker hastalığı oluşur.
Şekerin kandaki miktarı, tehlikeli boyutlara ulaştığında ve süreklilik gösterdiğinde, bazı organlarda ciddi tahribatlar oluşabilir. Gözler, böbrekler ve beyin en fazla etkilenen organlardır. Diyabetin oluş şekline göre iki türü bulunur.
Tip I diyabet, genellikle çocuklarda ve genç insanlarda görülür. Sebebi tam olarak bilinmese de beslenme alışkanlıkları ve hareketsiz yaşam sebebiyle, bağışıklık sistemindeki zayıflık sebebiyle oluştuğu düşünülmektedir. Pankreas ya insülin salgılayamaz haldedir, ya da yeterli miktarda salgılamamaktadır. Bu durumda dışarıdan insülin takviyesi en iyi tedavi şeklidir ve yeni bir tedavi geliştirilmedikçe ömür boyu sürer.
Tip II diyabet ise daha ileri yaşlarda görülmektedir. Ancak hastalık sinsi şekilde ilerler ve kendini göstermesi 5-6 yıl gibi bir süreci kapsayabilir. Tip II diyabette pankreas insülini yeterli miktarda salgılar ancak, kalitesizdir ve kandaki şekeri hücrelere taşıyamaz. Bu durumda, fazla şeker yağ hücrelerinde depolanmak zorunda kalınır ve kilo artışı gözlenir. Hastalığın risk faktörleri açısından liste başında olan kişiler, aşırı kilolu insanlardır. Obezitenin varlığı, tip II diyabetin ileride habercisi konumundadır. Beslenme alışkanlıklarının değiştirilmesi ve sportif yaşam sayesinde şeker hastalığı oluşmadan, önüne geçilmesi mümkün olabilmektedir.
